~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Τρίτη 12 Μαΐου 2015

ΕΡΤ για τα…μπάζα!



              ΠΕΡΙ  ΡΑΔΙΟΤΗΛΕΟΠΤΙΚΩΝ            
ΑΡΗΣ ΣΚΙΑΔΟΠΟΥΛΟΣ


Τόση φασαρία για να φύγει το μαύρο και να πέσουμε στα μαύρα μας τα χάλια; Τέτοιο έλλειμμα τελικά έχει ο ΣΥΡΙΖΑ σε ανθρώπους;


Διότι η περίπτωση τοποθέτησης της κορυφής στην ΕΡΤ αυτό προδίδει. Έλλειμμα ανθρώπων που νάχουνε σχέση με πολιτισμό και στοιχειώδη διοίκηση! Κι αυτό, προοπτικά αναπαράγει μια παθογένεια μετριοτήτων, ευάλωτων σε κάθε παρακμή και ανασχετικών μηχανισμών κάθε προόδου και εξέλιξης.
Μια συνταγή που εφήρμοσε άριστα το ΠΑΣΟΚ και μας έστειλε κατά διαόλου. Άνθρωποι άσχετοι με τον πολιτισμό και το αντικείμενο, μάθανε στου κασίδη το κεφάλι, για να τα κάνουν στο τέλος σκατά κι απόσκατα.
Δεν είναι αρκετό σ΄ αυτόν τον τόπο να αποστρέφεσαι τη…γραβάτα. Τόκανε και ο Τσιτσάνης σ όλον του το βίο, δίχως να δηλώνει γενικώς και αορίστως αριστερός. Ωστόσο, πλούτισε τον πολιτισμό μας. Δεν αρκεί λοιπόν το τάχαμου αγράβατος για να δηλώσεις τον αντικομφορμισμό σου. Πρέπει όταν κρατάς τα ηνία μιας χώρας να την εκπροσωπείς επάξια. Δεν αρκούν κάποια προσοντούχα παιδιά να πάρουν ηγετικές θέσεις χωρίς να ξέρουν ποιος έγραψε το «Μεγάλο Ανατολικό»! Τουλάχιστον οφείλουν να περνάνε κι ένα φροντιστήριο… εδωδίμων!
Καλός και άγιος λοιπόν ο κ. Νίκος Παππάς,πού είναι υπουργός Επικρατείας και υπεύθυνος για τα τηλεοπτικά. Όταν όμως οι επιλογές του περιορίζονται ανάμεσα σ΄ έναν μέτριο συνθέτη κι έναν μετριότατο δημοσιογράφο, τότε τα πράγματα αρχίζουν και γίνονται επικίνδυνα. Αλήθεια, δεν έχει αυτός ο τόπος ικανότερους από τον συμπαθή συνθέτη κύριο Τσακνή κι από τον κ. Ταγματάρχη, που η μόνη δημοσιογραφική του επιτυχία ήταν μια σειρά φαρσοκωμωδίας μετά του κ. Λάλα;
Κι επιτέλους κανένας δεν φρόντισε να μάθει ότι τοποθετήθηκε στην ΕΡΤ επί… φωστήρος Γεωργίου Παπανδρέου; Ούτε ότι φέρει δια βίου, μετά του τότε προϊσταμένου του Χυτήρη τον βαρύ ίσκιο τής απόλυσης του Μανώλη Ρασούλη που ζούσε από το γλίσχρο μεροκάματο τής ΕΡΤ;
Κρίμα γιατί αναφέρει στο βιογραφικό του το πέρασμα του από την «Πρώτη». Ας ερωτηθεί πόση ήταν η θητεία του στην «Πρώτη» και τι προσέφερε.
Έπειτα, ποια είναι η απίθανη κυρία Έλλη Παπακωνσταντίνου, σκηνοθέτις και καλλιτεχνική διευθύντρια του θεάτρου «Βυρσοδεψείο»; Χάθηκαν τόσοι σημαντικοί καλλιτέχνες από τον ΣΥΡΙΖΑ; Ας πούμε, τώρα μούρχεται στο νου η Μάνια Παπαδημητρίου, που η προσφορά της στο θέατρο είναι απείρως πιο σημαντική, αλλά και ο αγώνας της για το ΣΥΡΙΖΑ εξαιρετικά σημαντικός; Στο κάτω κάτω της γραφής, η Μάνια υπήρξε και βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, στη θέση του Μανώλη Γλέζου.
Πολλά είναι τα ονόματα ικανών ανθρώπων του πολιτισμού, αλλά και νέων τεχνοκρατών με εμπειρία, που μια αριστερή κυβέρνηση θα μπορούσε να εμπιστευθεί. Το επιχείρημα ότι κριτήριο επιλογής του Διευθύνοντος Συμβούλου της ΕΡΤ ήταν η προηγούμενη εμπειρία του είναι για…γέλια! Διότι:
Μια κυβέρνηση αριστεράς οφείλει να κομίζει νέο ήθος και ύφος και να δίνει ευκαιρίες σε νέα πρόσωπα, φρέσκα με νέες ιδέες πρωτοποριακές.
Εδώ δεν έχει εμπειρία διακυβέρνησης κανένας από τούς υπουργούς της κυβέρνησης και μας μάρανε η… εμπειρία του Ταγματάρχη στην ΕΡΤ;
Θα πρέπει να ξέρει ο κ. Παππάς ότι το πρόβλημα δεν είναι μόνο ν΄ ανοίξει η ΕΡΤ και να απαλλαγούμε από το παλιό μόρφωμα. Το πρόβλημα δεν περιορίζεται σε μια λογιστική αντίληψη, γιατί τότε την ηθική της «τρόικας» που αποστρεφόμαστε, την εφαρμόζουμε στην ΕΡΤ.
Άλλωστε κι έναν μπακάλη να βάλεις στο ταμείο και του πεις δούλεψε το μαγαζί με τριακόσια ευρώ το μήνα, θα το κάνει. Δε χρειάζεται νάναι και φωστήρας στο κάτω- κάτω.
Χρειάζεται να είναι ένας άνθρωπος βαθιά πολιτισμένος, που νάχει επαφή με την κοινωνία και τα σύγχρονα ρεύματα. Να δώσει μια αριστερή προοπτική και αισθητική στον τηλεθεατή.

Διαφορετικά, NOVA έδωσες, ..NOVA θα λάβεις!

_______________

Η αδιάκριτη γοητεία της μπουρζουαζίας

        Αρθρογραφία    
Της Ευγενίας Λουπάκη*


Όταν ξημεροβραδιαζόμασταν στην ΕΡΤ, όταν βγάζαμε βάρδιες περιφρούρησης, όταν πηγαίναμε με πορείες και με συνθήματα στη Μεσογείων, λέγαμε ο ένας στον άλλο, πώς δεν πιστεύαμε ότι θα` ρθει μια τέτοια μέρα. Κι επιστρατεύαμε όλοι, τη Λιλιπούπολη και τον Μάνο Χατζηδάκι, τη φωνή της Χατζηαργύρη και της Αρώνη, τα λαϊκά που ακούγαμε τις Κυριακές. 
Για να τονώσουμε το μέσα μας αντίθετο κι ας ξέραμε πως και ο Χατζηδάκις ήταν μια λαμπρή εξαίρεση, μια φωτεινή παρένθεση, που δεν την άντεξε το σύστημα. Ήμασταν εκεί και υπερασπίζαμε τα παιδικά μας χρόνια, την αθωότητα που χάσαμε και την αξιοπρέπεια που διεκδικήσαμε στη δύσκολη ενηλικίωσή μας.
Κανένας δεν υπερασπιζόταν την ΕΡΤ των κομματοφρουρών, ούτε την ΕΡΤ των σταρ παντός καιρού. Κανένας δεν είχε αυταπάτες ότι η ΕΡΤ είχε ποτέ υπάρξει ως πραγματικά ανεξάρτητη δημόσια τηλεόραση. Είχαμε, όλοι εμείς που την πληρώναμε, βαθειά προσβληθεί κατά καιρούς από την ασύστολη προπαγάνδα υπέρ της εκάστοτε κυβέρνησης. Ξέραμε και βλέπαμε τις κυβερνήσεις να παρέρχονται και να διατηρούν στο “ψυγείο” σταθερά αμειβόμενους τους εκατέρωθεν εκλεκτούς. Ήμασταν εκεί υπερασπίζοντας τη Δημοκρατία που βιάστηκε με τον πιο ωμό τρόπο, από την τρικομματική κυβέρνηση “σωτηρίας”του τόπου. Ήμασταν εκεί για να διώξουμε όλο το μαύρο. Και από τις οθόνες και από τη ζωή μας.
Με την ανάδειξη της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ πιστέψαμε πως θα τελειώνουμε πια, με όσα τουλάχιστον δεν αποτελούν “δημοσιονομική υποχρέωση” και δεν επιβάλλονται από τους δανειστές. Πιστέψαμε ότι σε αντιστάθμισμα των υποχωρήσεων, που αναγκαστικά θα κάνει η νέα κυβέρνηση, θα γίνουν μεγάλες, ωραίες χειρονομίες και τομές, που θα μας στηρίξουν το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς. Μία απο αυτές, με ιδιαίτερα υψηλό συμβολισμό είναι η δημιουργία της νέας ΕΡΤ.
Ανήκω στους αφελείς που δημόσια από το ραδιόφωνο, δήλωνα απαντώντας σε πιεστικές ερωτήσεις ακροατών, ότι αποκλείεται η κυβέρνηση να τοποθετήσει στην ΕΡΤ τον Λάμπη Ταγματάρχη, ότι αποκλείεται να κάνει τέτοιο λάθος. Χωρίς να έχω οποιαδήποτε σχέση ή πληροφόρηση, είτε με το κόμμα, είτε με την κυβέρνηση. Θεωρούσα αδιανόητο ότι μπορεί ένα πρόσωπο ταυτισμένο με τις εποχές που θέλουμε ν’ αφήσουμε πίσω, να σηματοδοτήσει το καινούργιο, το ανεξάρτητο, το ποιοτικό.
Από τις Οσκαρικές βραδιές της γκλαμουριάς στο τιμόνι της νέας ΕΡΤ; Και τα πρόσωπα που κράτησαν όρθιο τον αγώνα, που κράτησαν όρθια την ελπίδα, να εξαναγκάζονται σε απόσυρση. Και οι βουλευτές δημοσιογράφοι του ΣΥΡΙΖΑ να δηλώνουν ότι ουδέποτε ζητήθηκε η γνώμη τους.
Την εικόνα της Αγλαίας Κυρίτση να λέει δελτίο με φόντο τα ΜΑΤ, την εικόνα που έκανε το γύρο του κόσμου, τη θυμάται κανείς; Πίσω απ΄την Αγλαϊα δεν ήταν μόνο τα ΜΑΤ. Ήμασταν και όλοι εμείς, που δεν αναθέσαμε σε κανέναν ν’ αποφασίζει ερήμην και που γνωρίζουμε καλά πόσο αδιάκριτη είναι τελικά, η διαχρονική γοητεία της μπουρζουαζίας. Απόδειξη το περιβόητο “μέιλ Στουρνάρα”...


Πηγή: εφημερίδα Η ΑΥΓΗ, φύλλο 12-5-2015